Op de parkeerplaats van de moskee in het Burgemeester Reinaldapark liggen stapels tassen en vuilniszakken vol kleding en dekens. Maandagavond ontstond er file op de weg naar de moskee, en nog steeds rijden er auto’s af en aan om spullen te doneren.

Murat Altintas, die een zak kleding komt brengen, stond versteld van hoe druk het was. „De file liep door tot Schalkwijk. Ik kreeg er kippenvel van. Het is prachtig om te zien dat zoveel mensen willen helpen.”

(Tekst gaat door onder de foto)

Overvol

De actie kwam spontaan van de grond, vertelt Samet Sari, vicevoorzitter van de Selimiye-moskee. „We plaatsen een oproep op social media en die werd massaal gedeeld. We hadden niet verwacht dat het zo druk zou worden. Het was overweldigend. Uit heel Nederland kwamen mensen om spullen te doneren. De parkeerplaats raakte overvol.”

Samet was tot diep in de nacht bij de moskee aanwezig om alles in goede banen te leiden. „Inmiddels zijn er al een aantal vrachtwagens naar het getroffen gebied vertrokken”, zegt hij. „We moeten alles uitzoeken, sorteren en overleggen met de douane in Turkije. Die spullen moeten wel op de juiste plek terecht komen. Het is veel werk, dus we waarderen het enorm dat zoveel mensen willen helpen.”

(Tekst gaat door onder de foto)

Zelf naar het gebied vertrekken heeft geen zin, meent Samet. „Dan loop je mensen alleen maar voor de voeten. Vooral professionele reddingswerkers zijn op dit moment nodig. Er liggen nog steeds duizenden mensen die onder het puin vandaan moeten worden gehaald. Dat is een verschrikkelijk idee. Gelukkig zijn er mensen uit de hele wereld op afgestuurd. Op dit moment kunnen wij niet meer doen dan geld en spullen inzamelen.”

In de kantine van de moskee hangt een tv-scherm waarop live Turkse televisie wordt uitgezonden. In de uitzending is te zien hoe een reddingswerker een baby uit een ingestort gebouw haalt. De blote voeten van het kind zijn rood van de kou en op zijn hoofdje ligt sneeuw. Haarlemmer Necati Kucukerbir kijkt hoofdschuddend naar de beelden. „Mijn hart huilt. De moeder van die baby ligt waarschijnlijk nog onder het puin.”

Machteloos

In de regio waar de aardbevingen plaatsvonden is het koud. Op sommige plekken vriest het. „Daarom is het belangrijk dat er snel hulp wordt geboden”, zegt Necati. „Anders zullen er nog veel meer mensen sterven door de kou.” Hij kijkt verslagen naar de televisie. „Het is een groot drama.”

(Tekst gaat door onder de foto)

Süleyman Aktaş, die ook in de moskee aanwezig is, heeft familie wonen in de buurt van het getroffen gebied. „Ik heb ze gisterochtend gebeld en ze zijn gelukkig veilig”, zegt hij. „Ze wonen in een dorp, daar was het minder gevaarlijk dan in de grote steden.” Wel zijn de huizen van zijn familieleden beschadigd door de aardbeving. „Maar die kunnen hersteld worden. Ze zijn in leven. Dat is het allerbelangrijkst.”

Bij het zien van de beelden bekruipt hem een machteloos gevoel, vertelt Süleyman. „Niemand heeft er iets aan als we naar de televisie kijken. We moeten iets doen. Vanuit Nederland kunnen we geld en kleding doneren. Dat is voor ons nu de enige manier om mensen te helpen.”